Op de helft van stage, rugby-games gezien en met trein door prachtig landschap gereden.

Ja ik ben op de helft! 7 weken geleden begon ik aan stage en nu heb ik nog 7 weken te gaan (en daarna natuurlijk nog wat reizen). Voor mijn gevoel moet ik al bijna afscheid gaan nemen van alles en iedereen hier, want het gaat zo snel! Afgelopen week veel progressie geboekt bij stage. Ik heb mijn eerste vezel-richtingen in de wand van het hart berekend en in een afbeelding zichtbaar gemaakt. Toen ik uitgevonden had hoe ik de richtingen kon afbeelden kon ik mijn geautomatiseerde rotatie valideren door de richtingen te vergelijken met de handmatige rotatie. Eerst was er nog iets fout, maar na wat zoeken in de code kon ik dat oplossen en kreeg ik voor de geautomatiseerde versie een vergelijkbaar beeld. Er zijn nog andere manieren om vezel-richting te berekenen dus daar ga ik nu naar kijken. Ik ben daarnaast vooral bezig met de nieuwe dataset waar ik een hele nieuwe code schrijf om de MRI beelden te kunnen gebruiken en om dingen te kunnen berekenen. De afzender van de data heeft wat vragen die ik had inmiddels beantwoord, dus dat helpt ook al veel. De koffie is nog steeds top op stage met het fancy apparaat. Laatst kwam er iemand me nog helpen met de melk, want ik deed het niet helemaal goed volgens hem, dus ook hier vooruitgang ;).

Woensdag en donderdag had ik wat langer gewerkt zodat ik vrijdag op tijd weg kon, want ik ging naar de PASIFIC CHALLENGE rugby games. De gates gingen om 16:30 open en ik moest eerst met een bus en een trein (de soort metro/tram hier) er naar toe. Ik had met een meisje van mijn hostel/studentenflat afgesproken bij het treinstation. De trein is op een game-day gratis op vertoon van je ticket. Bij het stadion kreeg ik een supporters attribuut aangeboden om te juichen. Wij zaten helemaal bovenin op een niet-overdekt gedeelte aan de kant van één van de goals. Eerst zou Wales spelen tegen Tonga. Ik had toevallig een rood shirtje aan dus leek net bij de supporters van Tonga te horen. Voor de games begonnen werden de vlaggen van de landen getoond, vervolgens werden volksliederen live gezongen. Vervolgens deed een van de teams de HAKA! De indrukwekkende “dans” die het team tegenover het andere team uitvoert om te intimideren. Vervolgens begon het spel! Ik had inmiddels al een paar keer in ’t hostel in de tv-room gekeken dus wist een beetje hoe het ging. Er is 2x 40 min speeltijd. Wanneer er gescoord is, mag het team proberen de bal door het goal (de gekke H-vormige palen) proberen te scoren. Dan krijgen ze extra punten. Verder is het vooral de bal proberen naar voren te krijgen door deze zijwaards door te gooien naar andere spelers en door af en toe op de bal te gaan liggen. Dan is er een hoop geduw en getrek want de anderen proberen de bal te pakken. Het spel ligt heel vaak stil! Dan moet de scheids van alles doen en zien en dan staat iedereen maar een beetje stil. De tijd wordt dan stil gezet. Op het eind krijgen ze geen tijd erbij. Tijdens de wedstrijd begon het te regenen. Het weer is hier heel onvoorspelbaar. De hele dag werd er geen regen voorspelt en toch kwam het wel. Het was niet heel erg, maar tsja wij zaten op de goedkope niet-overdekte plaatsen en het begon ook best koud te worden. Bij deze wedstrijd was het nog niet echt druk. Wales was overtuigend sterker, maar had weinig supporters meegenomen dus steeds als er gescoord werd hoorde je niet heel veel. Tonga had ook wel een paar keer gescoord dus dat was wel leuk. Na deze game was het even pauze. Er kwam een dansgroep (mannen met een ontbloot bovenlichaam en een rok van slierten) op het veld die typische Maori dansjes begonnen te doen op moderne muziek, zoals Single Ladies van Beyoncé. Dat was heel grappig. Het stadion begon al aardig vol te stromen. Om half 8 was het zover: dé ALL BLACKS, zouden spelen tegen Samoa. Inmiddels had ik mijn jas aan en die was zwart dus automatisch was ik voor de ALL BLACKS. Maar goed ook want ze wonnen met 78-0, een immense score! Heel tof want wij zaten aan de kant van een goal, dus de ene helft konden we de vele scoor-acties van dichtbij zien. De sfeer was geweldig. Na het scoren werd er Maori muziek op gezet of juist opzwepende moderne muziek. Echt bijzonder om mee te maken. Na 40 min kwam de dansgroep weer optreden, dit keer onder andere gagnam-style van PSY, weer heel komisch. Tweede helft werd er weer mega veel gescoord, helaas toen dus aan de andere kant, maar de sfeer was nog steeds top. Na de games gingen we rustig aan terug naar het station. Het was best druk. Er waren 28,500 mensen bij de wedstrijd aanwezig. Gelukkig waren er gratis bussen geregeld die naar het centrum en andere plekken gingen. Na eventjes lopen konden we meteen een bus in en werden we in het centrum gedropt. Toen nog weer een stukje lopen om ‘thuis’ te komen. Goed geregeld dit!

Zaterdag moest ik weer extreem vroeg op, dit keer 6:15, want ik ging vandaag met een meisje van het hostel met de NORTHERN EXPLORER TRAIN en deze zou vertrekken van AUCKLAND STRAND zo’n 40 min lopen. Gaan niet veel bussen al rond dat tijdstip.. Het plan was om met deze scenic train die helemaal naar Wellington (onderaan het Noordelijke eiland) te reizen tot halverwege het Noordelijke eiland. We zouden dan begin van de middag daar aankomen, dan konden we het plaatsje een beetje bekijken om vervolgens de volgende dag rond het middag uur weer terug te gaan naar Auckland met de bus. De treinrit was prachtig! Je komt echt op plekken waar je met de auto niet kunt komen. Overal zijn ramen, dus je kunt alles goed zien. Je krijgt ook dingen te horen over wat je ziet. Daarnaast is er ook een buiten-wagon. Hier kun je natuurlijk betere foto’s maken dan door een ruit. Het was wel koud buiten! Hoe zuidelijker je komt, hoe kouder het wordt. In Auckland is het nu zo’n 16 graden maximaal, dus denk dat waar ik was het rond de 12 graden was. Je kwam langs veel niemandsland, met prachtige natuur, afgewisseld door kleine dorpjes, boerderijen, veel koeien en veel schapen, watertjes, riviertjes,watervalletjes en meer. Vlak voor onze bestemming kwamen we langs een aantal bergen die op de top bedekt waren met sneeuw. Het zijn allemaal actieve vulkanen, die bergen. Gek idee is dat. Ik kreeg ook op mijn stage een health en safety instructie. Normaal gaat dat voornamelijk over wat te doen bij een brand, maar hier in Auckland werd ook het hoofdstuk AARDBEVINGEN behandeld. Als er een aardbeving is kan ik op stage het beste zo snel mogelijk onder mijn bureau gaan zitten, dat was de boodschap .Wel bijzonder! Een van de andere EXPLORER TRAINS op het zuidelijke eiland schijnt nu niet te rijden omdat een deel nog verwoest is door een aardbeving van een tijdje terug. Gek om over na te denken dat dit een grote geothermische hotspot is! Maargoed, verder met mijn verhaal. We kwamen rond kwart voor 2 aan in OHAKUNE. Eerst gingen we naar ons hostel, vlakbij het station.  Ohakune bestaat uit twee centrumpjes. Na het inchecken zijn we gaan lopen langs de rivier naar het andere centrumpje. Ohakune is een echt ski-dorpje. In juli begint het ski-seizoen op het Noordereiland. Het was nu dus niet echt druk, maar waren toch wel wat mensen. In het centrumpje waren typische ski-winkels en wat restaurants en bars. Vlak bij het centrum waren een paar kleine wandelroutes. Een daarvan ging langs the GIANT CARROT. Een grote neppe wortel vlakbij een speeltuin. Ohakune is de carrot-capital van nieuw zeeland. Jaren geleden zijn Chinezen begonnen wortelen te ‘farmen’. Help ik weet het Nederlandse woord niet meer voor ‘to farm', of hoe ik dat moet zeggen in het Nederlands.  Mijn Nederlands is echt slecht aan het worden. Typen gaat nog best oké (is maar goed dat ik dit schrijf), maar spreken is echt gewoon moeilijk. Op die paar keer bellen met het thuisfront en de paar gesprekken met die ene Nederlander die ik ontmoette hier, spreek ik alleen maar Engels. Naast die giant carrot was de speeltuin ook helemaal in carrot-thema. Na de wandeltochten teruggelopen naar het andere centrumpje. Hier wat TV gekeken in de TV-room. Ze hadden de open-haard aangestoken in het hostel dus was lekker warm. Daarna ergens gaan eten waar ze je voor het eerst kwamen bedienen; niet vooraf bestellen dus, echt fijn haha. Na het eten nog wat tv-gekeken. Volgende dag niet veel bijzonders gedaan. Er was niet meer te zien in dit dorpje. We raakte bij het ontbijt aan de praat met een Engels meisje wat hier tijdens het ski-seizoen zou werken op de piste. Heel aardig meisje die al jaren over de wereld zwerft en baantjes op ski pistes heeft.  Na dit leuke gesprek weer naar het andere centrum gelopen want daar zou onze bus vertrekken. De tocht duurde ruim 6 uur!! Wel met wat pauzes gelukkig. We hadden lunch bij, dus dat hadden we goed geregeld. Ook vanuit de bus weer prachtig landschap gezien. ’s Avonds aangekomen in Auckland. Toen best moe van het reizen. Was weer een leuk weekend!

Gisteren, maandag, ben ik na stage gaan zwemmen. Na zo’n 7 weken werd het wel weer eens tijd haha. Elke keer als ik onderweg een zwembad zag begon het te kriebelen, dusja.. dan moet je echt gaan. Het is een 50meter bad waar je heel de dag kunt banenzwemmen. Je moet je eigen hangslot meenemen voor een kluisje, best wel gek! Die had ik natuurlijk niet mee dus moest ik een kluisje huren. Ze hebben er 3 banen om banen te zwemmen: Slow, Medium en Fast. De andere banen zijn bezet door les-zwemmen en andere dingen. Ik ging maar in de Medium  baan dit keer, want wil niet meteen hier in de fast lane haha en wist ook niet hoe mijn conditie er voor zou staan. Waren wel wat langzamere mensen die ik moest inhalen, maar in een 50m bad valt dat wel mee. Verder zwem je aan de linkerkant van de baan, dus dat is wel even gek. Mijn linker hand is lichtelijk beschadigd doordat ik steeds in de lijn zwom. Heb zo’n 2,5 km gezwommen en ging best prima vond ik zelf. Ga zeker nog eens terug!

Vandaag, dinsdag, weer veel gedaan aan stage. Al mijn begeleiders waren weg vandaag, in het buitenland of naar een conferentie, maar kon veel op mijn eigen houtje doen.

25 juni wordt begint het MAORI NEW YEAR. Er worden nu al allerlei dingen georganiseerd in de stad, dus weer genoeg te doen de komende tijd! 

DON"T FORGET TO CHECK OUT THE PHOTOS :D
THANKS VOOR HET LEZEN :)