Beetje regen maar ook zonneschijn

Weer een week voorbij. Deze week kreeg ik een nieuw programma om mee te werken, maar helaas werkte het niet meteen op mijn pc. Na wat e-mailen met IT kwam er uiteindelijk woensdag iemand langs om het probleem op te lossen. Toen kon ik eindelijk weer aan de slag. Had in de tijd dat het niet werkte maar weer wat extra literatuur gelezen en vast wat aan mijn verslag gewerkt. Eind van de week afgesloten bij de wekelijkse Friday drinks, met gratis drankje en snacks! Daar weer wat nieuwe mensen ontmoet en weer travel-tips gekregen. Vrijdagavond in het hostel eerst RUGBY gekeken op tv. Dat is dé nationale sport hier, dus veel fanatieke supporters hier. Daarna overgeschakeld naar een film en nog een hele tijd met een Duitser gepraat over reizen in Nieuw-Zeeland en van alles en nog wat.

Zaterdag was het slecht weer en had ik even geen inspiratie voor een activiteit. In het hostel bleef iedereen binnen, maar ik wilde toch wel even op pad. Ik was van plan naar Mt. Wellington te gaan. Dat is weer een vulkanische berg, nu net buiten Auckland centrum, dus moest ik met de trein. De trein is eigenlijk niet echt een trein maar meer een metro/tram. En nog een verschil met de NS, deze rijden gewoon precies op tijd. Terwijl ik deze trein op de wifi zat, zag ik dat het nog steeds flink zou regenen tot 3 uur ’s middags. Toen dus besloten één station verder te gaan. Ik wist dat daar een grote overdekte shopping-mal zat. Hier beetje geshopt. Een koffer kleren is echt niet genoeg hoor haha. Vervolgens was ik BIJNA MIJN PINPAS KWIJTGERAAKT IN EEN AUTOMAAT. Ik wilde geld opnemen, want soms kun je alleen met een bepaald pasje betalen wat aan EFTPOS voldoet, dat geldt alleen voor Australische- en Nieuw-Zeelandse passen. Maargoed, ik ging dus pinnen bij dé grote bank van Nieuw-Zeeland. Ik stond bijna op het punt om definitief te klikken op dat ik geld wilde opnemen, toen ineens het scherm zwart werd en de computer van het apparaat afsloot en opnieuw ging opstarten. Ik natuurlijk meteen in paniek, want mijn pas zat er nog in… Vervolgens eerst gewacht tot de pc van het apparaat weer opgestart was, maar er bleef een openingsscherm staan. Gelukkig behoorde de automaten bij het kantoor van de bank en die zat er direct naast. Ik ben dus naar binnen gelopen, maar zag enorme rijen staan dus heb toen gewoon een willekeurige medewerken die eigenlijk druk bezig was aangesproken. Eerst werd me meteen verteld dat het niet op te lossen was vandaag, omdat ze het automaat niet zo open kunnen maken. Toen liep ik even terug naar automaat waar een vrouw ook problemen had met het andere automaat. Vervolgens is zij ook gaan klagen. Haar pas kwam even later toch wel uit het apparaat, maar de vrouw wilde mij nog steeds wel helpen. Een lang verhaal kort: nadat er wat managers en hogere piefen bijgehaald waren, ik mijn paspoort had laten zien en de naam van de bank van mijn pas had genoemd, kon een oppermanager uiteindelijk gewoon het automaat open maken om mijn pas terug te geven. Ik besloot maar geen geld meer daar op te nemen en om even bij te komen ben ik even rustig wat gaan eten. Vervolgens nog even verder geshopt, om daarna met de trein naar Mt. Wellington te gaan. Het regende nog een beetje, maar het werd net een beetje droog toen ik op de top was, dit leverde mooie regenboogfoto’s op. Vervolgens weer met de trein terug naar Auckland gegaan. Hier bij een andere bank alsnog geld opgenomen. Vervolgens mijn verhaal gedaan bij mijn hostel-genoten.

Zondagochtend ging ik vroeg op pad om naar Whangarei (spreek uit: fangarei) te gaan met een intercity-bus. Whangarei is een plaatsje ten Noorden en zo’n 2,5 uur van Auckland.  Het ligt aan de kust en er loopt een rivier door de stad. Van te voren had ik al gezien wat er allemaal te doen was en het hoogtepunt zou een waterval zijn. Deze was ook het verste weg. Om 5:20PM moest ik weer terug bij de bus zijn. Ik besloot maar in een redelijk tempo door te lopen, eerst richting een bergtop. Eerst moest ik richting het bos, maar het pad wat op mijn kaart stond liep dood. Dus moest ik weer teruglopen om een andere route te zoeken. Uiteindelijk wel een nieuwe weg gevonden en besloot het tempo maar op te krikken. De weg naar de top ging door een FOREST met kleine watervalletjes en tropische bomen. Na deze flinke klim even op adem gekomen en van het mooie uitzicht genoten. Toen weer terug naar beneden met een andere route. Op het eind zou ik volgens het kaartje langs de rivier verder naar het noorden kunnen, maar dat pad liep dood, dus moest ik op zoek naar een andere weg. De bordjes in het bos waren nogal onduidelijk aangegeven dus uiteindelijk ben ik met google maps niet door het bos, maar door het plaatsje richting waterval gelopen. Dit was een flink stuk, een uur lopen. Na driekwartier flink doorstappen kwam ik gelukkig een supermarktje tegen om even wat drinken te kopen. Ik had nog wel wat water, maar wist niet wat ik nog tegen zou komen en hoe ver alles nog was. Toen kwam ik bij de WHANGAREI FALLS aan. Je begon boven aan de waterval en kon dan met een trap naar beneden waar je nog op 3 verschillende plekken zicht had op de waterval. Hier wat foto’s gemaakt, even een kwartiertje uitgerust. Bij de waterval vond ik nu wel weer een bospaadje wat op mijn kaart stond, die richting mijn start punt zou gaan. Deze route gevolgd en na een uur was ik op een plek waar ik nog kon kiezen om een rondje in het bos te lopen waar veel hoge KAURI bomen staan, maar aangezien mijn benen het een beetje opgaven en ik niet wist hoever ik nog moest lopen en ik wel mijn bus wilde halen, ben ik toen maar doorgelopen. Het was een prachtig gebied en je liep weer langs de rivier. Onderweg veel wandelaars tegen gekomen en ook veel TRAIL-runners. Dat schijnt een vrij nieuwe sport te zijn: trail-runnen. Dan ren je op de paden waar je normaal gewoon wandelt of gaat hiken. Afgelopen week ook een Fransman ontmoet die dat ook doet. Na nog een uur lopen was ik ruim op tijd weer terug in het plaatsje waar ik op een terrasje ben neer gestreken. Vervolgens nog even in de haven rondgelopen totdat naar de bushalte moest. Het was weer een mooi weekend! Don’t forget to check the pictures!