Vulkanisch Auckland & Eerste dagen stage

Zoals gepland ben ik de dag erna naar Mt. Eden gegaan. Hier ging ik heen met een studiegenoot uit Eindhoven van mijn studie die nu ook in Auckland stage loopt. Het was een kort klimmetje richting de VOLCANIC CONE. Nieuw-Zeeland is een vulkanische hotspot en dit is daar een restant van. Ik kende eigenlijk vooral de bergen en eilanden die door vulkanen ontstaan, maar zo’n cone had ik nog nooit gezien. Je kon er omheenlopen. Boven vanaf de cone had je een mooi uitzicht over de stad. Vanaf deze cone kon je ook duidelijk allerlei andere cones en mountains zien. Je zag bijvoorbeeld ook ONE TREE HILL liggen. We besloten daar ook maar naartoe te gaan. Het was even zoeken hoe we er met het OV konden komen. Eigenlijk waren we op weg naar een overstap plaats, maar onderweg zagen we dat we er gewoon al zowat langs kwamen dus zijn we gewoon maar uit de bus gestapt. Daarna was het nog een flink eind lopen om toegang te krijgen tot het DOMAIN van ONE TREE HILL. Daar eenmaal aangekomen werden we verrast door een heleboel schapen die daar wild rondliepen op het terrein. Er schijnen meer schapen dan mensen te zijn in Nieuw-Zeeland. Het was toen ook nog een flink eind lopen naar de top van de Hill. Onderweg zag je steeds toeristen in auto’s naar boven gaan, JALOERS!! Na een tijdje had je een mooi uitzicht op de hill, zoals in de reisboekjes. Bij de top aangekomen weer mooi uitzicht over stad. Vervolgens moest je helaas voor een groot deel dezelfde weg teruglopen. Na al het lopen kregen we wel honger en gelukkig was er een Bistro. Die bleek erg chique te zijn, dus hebben alleen een voorgerecht gegeten. Het was eigenlijk niet eens echt lekker en het bleek ook nog dat er vlakbij ook een kiosk zat waar je veel goedkopere afhaal food kon halen.. Je moet dus eigenlijk eerst beter kijken, maarja als je trek hebt ga je snel op het eerste af… Terug op mijn kamer zag ik op mijn health app dat de wandeltocht zo’n 15km was vandaag. Komende dagen maar uitrusten op stage, want heb wel wat spierpijn van die heuvels steeds hier.

Oh en nu vergeet ik te vertellen hoe het koken bij mijn slaapverblijf is afgelopen. Ik dacht dus eerst dat er pannen zouden zijn die je kon gebruiken, maar het blijkt dat je alleen pannen kunt lenen als je maar voor korte termijn in het hostel blijft. Als je lang blijft moet je zelf je pannen regelen.. Ik had natuurlijk al mijn eten al, dus keek ik even de receptionist zielig aan en zei dat ik nu niet kon koken, en zo mocht ik toch eenmalig een set pannen lenen. Naar mijn idee is het veel handiger om gewoon allerlei pannen neer te zetten die iedereen kan gebruiken. Je kan toch niet met z’n 150 (zoveel mensen wonen hier)  tegelijk koken… Maar goed, binnenkort maar eens op zoek naar pannen.

Dinsdag was mijn eerste dag stage. Zo’n 15 minuten lopen en dan ben ik bij het Institute. Eerst loop je heuvel af en dan op het eind moet je nog een lange straat heuvelop. Dat is best heavy zo in de ochtend. De ontvangst was goed. Ik kreeg een card waar mee je door alle deuren kan. Je moet die altijd meenemen, want als je naar de toiletten of op een andere verdieping bent geweest kom je alleen terug als je je pasje voor een scanner houdt. Ook als je naar een bepaalde verdieping gaat met de lift moet je in de lift je card scannen. In de ochtend was er een meeting met de begeleiders waar ik tot nu toe alleen nog mee had gemaild. Vanuit de meeting room had je een prachtig uitzicht over de stad (verdieping 6 was dit). Mijn project werd kort toegelicht (in het kort: Vezelrichtingen in de hartwand bepalen met diffusion tensor magnetic resonance images). Daarna was er een korte rondleiding. Later op de middag kreeg ik van een PHD studente een langere uitleg over het project en kreeg ik literatuur om te lezen. Ze lieten me mijn werkplek zien. Een eigen bureau met PC op de zevende verdieping, helaas niet met uitzicht. Verder werden praktische zaken als de printer en het inloggen op de wifi uitgelegd en niet onbelangrijk: het KOFFIEZETAPPARAAT! Mensen die mij kennen weten dat ik veel koffie drink en nou hier kan geen koffie apparaat in Eindhoven tegenop hoor! Het is een zo’n echt barista koffiezetapparaat(google er maar op). Daar kreeg ik dus even een kleine cursus van ;). Daarna begonnen met verdiepen in het project en leren omgaan met de pc. Hij werkt niet op windows maar Ubuntu Linux. Er staat ook geen programma’s als word en excel op, maar programma’s die net even anders zijn. Heb al eerder met Linux gewerkt, maar is toch weer even wennen. Mijn eerste dag zat erop. Geen zin om weer te koken en had nog geen pannen, dus onderweg een Mannakish gekocht (Libanees, een soort pizza). ’s Avonds in de TV-room een jongen uit India ontmoet. Hij werkt en woont hier al zo’n 4 jaar. Hij had veel tips over reizen in en rondom Auckland, superhandig!  

Volgende dag was vooral weer verdiepen in het project achter mijn bureau. Daarnaast heb ik nu ook geleerd van een random staff-member om melk op te schuimen met het koffie-apparaat.(Er zit echt een hele techniek achter: ‘If you put in too much it becomes bitter you have to stop when it is not caramalised anymore’, ‘You see the bubbles in the milk?, that is because you put in the milk to close to the surface’, ‘If you just tap with the milk-can you remove the bubbles’)  Zij kon zelfs van die figuurtjes in het schuim maken! Wie weet kan ik dat over een tijdje ook! Na stage vandaag op zoek gegaan naar pannen en die ook gevonden. Wordt vervolgd…